Biography

Stéphane Mandelbaum Bruxelles 1961 – Namur 1986 Stéphane Mandelbaum fréquente d’abord l’Académie des Beaux-Arts d’Uccle dirigée par son père Arié. Dessinateur prodige, le jeune peintre, à la fois charismatique et déroutant, laisse une œuvre dans laquelle s’enchevêtrent des thèmes violents (portraits de nazis ou d’artistes à la vie brève, scènes pornographiques, etc). Les portraits de sa mythologie personnelle ont pour nom Pasolini, Buñuel, Bacon, Rimbaud, Apollinaire ou Pierre Goldman. L’ensemble témoigne d’une expérience extrême et d’une volonté de provocation. Ses petits formats, offerts à ses proches, décrivent sa personnalité fragmentée et transcrivent le foisonnement d’un imaginaire enfantin. Ils se lisent comme un journal intime. Son travail relève d’une recherche fondamentale sur soi et sur ses racines juives, notamment son grand-père Szulim et la langue yiddish. Une attirance pour les expériences limites l’entraînera sur une pente toujours plus glissante et dangereuse. Mandelbaum meurt à vingt-cinq ans, assassiné par ses complices à la suite du vol d’un tableau de Modigliani. Les autoportraits au crayon puis à la pointe sèche tracés d’après nature seront ses dernières œuvres. Stéphane Mandelbaum Brussel 1961 – Namen 1986 Stéphane Mandelbaum bezoekt eerst de Academie voor Schone Kunsten van Ukkel, die wordt geleid door zijn vader Arié. De jonge schilder en virtuoze tekenaar, die tegelijk charismatisch en bevreemdend was, laat een œuvre na waarin gewelddadige thema’s met elkaar verweven zijn (portretten van nazi’s of jong gestorven kunstenaars, pornografische taferelen, provocerende opschriften). De portretten van zijn persoonlijke mythologie dragen de naam Pasolini, Buñuel, Bacon, Rimbaud, Apollinaire of Pierre Goldman. Het geheel getuigt van een extreme gevoeligheid en de wil om te provoceren. Zijn werken op klein formaat, die hij cadeau deed aan zijn naasten, beschrijven zijn versplinterde persoonlijkheid en vormen de uiting van een kinderlijke verbeeldingskracht. Ze lezen als een intiem dagboek. Zijn werk komt voort uit fundamenteel onderzoek naar zichzelf en naar zijn joodse roots , in het bijzonder naar zijn grootvader Szulim en de Jiddische taal. Aangetrokken door ervaringen die de grenzen aftasten, komt hij op een steeds gevaarlijker helling terecht. Mandelbaum sterft wanneer hij vijfentwintig jaar is, vermoord door zijn handlangers na de diefstal van een schilderij van Modigliani. De zelfportretten met potlood en daarna met de droge naald, getekend naar de natuur, worden zijn laatste werken. Stéphane Mandelbaum Brussels 1961 – Namur 1986 Stéphane Mandelbaum first studied at the Uccle Academy of Fine-Arts which was run by his father Arié. As a child he was a prodigy as a drawer. Then the young artist, charismatic and disconcerting at the same time, produced works in which he mixes up violent themes (portraits of Nazis or of artists who died young, pornographic scenes, etc.). The personalities he represented in his portraits and who were part of his private mythology, are named: Pasolini, Buñuel, Bacon, Rimbaud, Apollinaire or Pierre Goldman. His works, as a whole, give evidence of extreme experiences and of a will to provoke. His more intimate smaller size drawings, which he offered to the people who were close to him, reflect a fragmented personality and the wealth of infantile imaginings. They can be read as a private diary. His works enhance a fundamental quest of himself and of his Jewish roots which are, more particularly, stemming from his grand-father Szulim and the Yiddish language. His attraction to realize borderline experiences drove him on a more and more dangerous and slippery slope. Mandelbaum died at the age of 25, murdered by his accomplices in the robbery of a Modigliani painting. His pencil or etching point self-portraits were his last works.